ХХX Звычайная нядзеля, Год А
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ
Зых 22, 20–26
Калі пакрыўдзіце ўдаву і сірату, распаліцца гнеў Мой
Чытанне кнiгi Зыходу.
Так кажа Пан:
Чужаземца не ўціскайце і не прыгнятайце яго, бо вы самі былі чужаземцамі ў зямлі егіпецкай. Ніводнай удавы і сіраты не крыўдзіце. Калі пакрыўдзіце іх, то Я, калі будуць заклікаць Мяне, пачую іхні крык; і распаліцца гнеў Мой, і заб’ю вас мячом, і будуць жоны вашыя ўдовамі, а сыны вашыя — сіротамі.
Калі пазычыш грошы народу Майму, беднаму, які ёсць з табою, не будзь для яго як ліхвяр; не вымагай ад яго працэнтаў. Калі возьмеш у заклад плашч бліжняга свайго, да захаду сонца аддай яго, бо гэта адзінае ягонае ўбранне, гэта вопратка для цела ягонага. На чым ён яшчэ будзе спаць? І станецца, калі ён будзе заклікаць Мяне, Я пачую яго, бо Я міласэрны.
Гэта слова Божае.
РЭСПАНСАРЫЙНЫ ПСАЛЬМ
Пс 18 (17), 2–3а. 3bc–4. 47 i 51аb (Р.: 2)
Рэфрэн: Пана праслаўляю, бо дае мне сiлу.
2. Буду любіць Цябе, Пане, *
моц мая.
5. Пан — мая скала i цвярдыня, *
Ён мой Збаўца.
Рэфрэн:
Бог мой — абарона мая, на Яго спадзяюся, *
шчыт мой, моц збаўлення майго, мая крэпасць.
6. Паклiчу Пана, годнага хвалы, *
i ад ворагаў маiх вызвалены буду.
Рэфрэн:
47. Жыве Пан, благаслаўлёная мая Абарона. *
Няхай будзе ўзвялічаны Бог збаўлення майго.
51. Ты павялічваеш каралю свайму дапамогу,*
i свайго памазаніка адорваеш міласэрнасцю.
Рэфрэн:
ДРУГОЕ ЧЫТАННЕ
1 Тэс 1, 5с–10
Вы, пакінуўшы ідалаў, звярнуліся да Бога, каб служыць Яму і чакаць Сына Ягонага
Чытанне Першага паслання святога апостала Паўла да Тэсаланiкiйцаў.
Браты:
Вы ведаеце, якімі сталі мы ў вас дзеля вас. I вы пачалі наследаваць нас і Пана, прыняўшы слова ў вялікім уціску з радасцю Духа Святога, так што сталіся вы ўзорам для ўсіх вернікаў у Македоніі і Ахаі.
Дзякуючы вам прагучала слова Пана не толькі ў Македоніі і Ахаі, але і ў кожным месцы распаўсюджвалася ваша вера ў Бога, так што нам няма патрэбы нешта казаць. Самі яны пра нас сведчаць, якім быў наш прыход да вас і як вы, пакінуўшы ідалаў, звярнуліся да Бога, каб служыць жывому і праўдзіваму Богу і чакаць з нябёсаў Сына Ягонага, якога Ён уваскрасіў з мёртвых, — Езуса, які выбаўляе нас ад надыходзячага гневу.
Гэта слова Божае.
СПЕЎ ПЕРАД ЕВАНГЕЛЛЕМ
Акламацыя: Аллелюя, аллелюя, аллелюя.
Ян 14, 23
Калі хто любіць Мяне, той захоўвае слова Маё, — кажа Пан, —
і палюбіць таго Айцец Мой, і прыйдзем да яго.
Акламацыя: Аллелюя, аллелюя, аллелюя.
ЕВАНГЕЛЛЕ
Мц 22, 34–40
Любі Пана Бога твайго і любі бліжняга твайго, як самога сябе
+ Чытанне святога Евангелля паводле Мацвея.
У той час:
Калі фарысеі пачулі, што Езус прымусіў замоўкнуць садукеяў, сабраліся разам. І адзін з іх, кніжнік, выпрабоўваючы Яго, спытаўся: Настаўнік, якая запаведзь найбольшая ў Законе? Езус сказаў яму: Любі Пана Бога твайго ўсім сэрцам тваім, і ўсёй душой тваёй, і ўсім розумам тваім. Гэта найбольшая і першая запаведзь. Другая ж — падобная да яе: Любі бліжняга твайго, як самога сябе. На гэтых дзвюх запаведзях грунтуецца ўвесь Закон і Прарокі.
Гэта слова Пана.
ХХX Звычайная нядзеля, Год B
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ
Ер 31, 7–9
Сляпога і кульгавага павяду з суцяшэннем
Чытанне кнігі прарока Ераміі.
Так кажа Пан:
Радасна спявайце для Якуба, усклікайце перад галавою народаў. Абвяшчайце, праслаўляйце і гаварыце: Збаў, Пане, народ свой, рэшту Ізраэля. Вось я выведу іх з паўночнай зямлі і збяру іх з усіх межаў зямных. Сярод іх сляпы і кульгавы, цяжарная разам з парадзіхай; сюды вяртаецца вялікая грамада. Яны пайшлі з плачам, але з суцяшэннем іх павяду. Прывяду іх да патокаў вады роўнай дарогай, і не спатыкнуцца на ёй, бо Я стаў Айцом Ізраэля, і Эфраім — Мой сын першародны.
Гэта слова Божае.
РЭСПАНСАРЫЙНЫ ПСАЛЬМ
Пс 126 (125), 1–2аb. 2cd–3. 4–5. 6 (Р.: 3)
Рэфрэн: Вялікія рэчы ўчыніў Пан для нас.
3. Калі Пан перамяніў лёс Сіёну, *
мы былі, быццам у сне.
4. Вусны нашыя тады былі поўныя смеху, *
а язык спяваў з радасці.
Рэфрэн:
Тады гаварылі між народамі: *
Вялікія рэчы ўчыніў Пан для іх!
3. Вялікія рэчы ўчыніў Пан для нас, *
і мы ўзрадаваліся.
Рэфрэн:
4. Змяні наш лёс, о Пане, *
як патокі на поўдзень.
5. Хто ў слязах сеяў, *
будзе з радасцю жаць.
Рэфрэн:
6. Тыя, хто ідзе і плача, *
несучы насенне, каб сеяць,
вернецца з радасцю, *
несучы снапы свае.
Рэфрэн:
ДРУГОЕ ЧЫТАННЕ
Гбр 5, 1–6
Ты святар навекі на ўзор Мельхізэдэка
Чытанне Паслання да Габрэяў.
Кожны першасвятар, якога выбіраюць з людзей, прызначаны для людзей у справах Божых, каб прыносіць дары і ахвяры за грахі. Ён можа спачуваць тым, хто не ведае і блукае, бо і сам мае ў сабе слабасць. Таму ён павінен як за народ, так і за сябе прыносіць ахвяры за грахі.
І ніхто сам не бярэ сабе гэтага гонару, апроч пакліканага Богам, як і Аарон. Так і Хрыстус не сам сябе праславіў, стаўшы першасвятаром, але той, хто сказаў Яму: Ты Сын Мой, Я Цябе сёння нарадзіў; як і ў іншым месцы кажа: Ты святар навекі на ўзор Мельхізэдэка.
Гэта слова Божае.
СПЕЎ ПЕРАД ЕВАНГЕЛЛЕМ
Акламацыя: Аллелюя, аллелюя, аллелюя.
Пар. 2 Цім 1, 10
Наш Збаўца Езус Хрыстус знішчыў смерць,
а жыццё асвятліў праз Евангелле.
Акламацыя: Аллелюя, аллелюя, аллелюя.
ЕВАНГЕЛЛЕ
Мк 10, 46–52
Настаўнік, каб я зноў бачыў
+ Чытанне святога Евангелля паводле Марка.
У той час:
Калі Езус выходзіў з Ерыхона са сваімі вучнямі і з вялікім натоўпам, Бартымэй, сын Тымэя, сляпы жабрак, сядзеў каля дарогі. Пачуўшы, што гэта Езус Назаранін, ён пачаў крычаць: Езусе, Сыне Давіда, змілуйся нада мною. Многія загадвалі яму замоўкнуць, але ён яшчэ мацней крычаў: Сыне Давіда, змілуйся нада мною.
Езус спыніўся і сказаў: Паклічце яго. І паклікалі сляпога, кажучы яму: Смялей, уставай, Ён кліча цябе. Скінуўшы плашч, той падскочыў і падышоў да Езуса. І адказваючы яму, Езус сказаў: Што хочаш, каб Я зрабіў табе? Сляпы сказаў Яму: Настаўнік, каб я зноў бачыў. Езус сказаў яму: Ідзі, вера твая вылечыла цябе. І той адразу пачаў бачыць, і пайшоў за Езусам па дарозе.
Гэта слова Пана.
XXX Звычайная нядзеля, Год С
ПЕРШАЕ ЧЫТАННЕ
Сір 35, 12–14. 16–18
Малітва пакорнага пранікае праз аблокі
Чытанне кнігі Мудрасці Сіраха.
Пан — справядлівы суддзя,
які не зважае на асобы.
Ён бесстаронні ў дачыненні да беднага
і выслухае малітву пакрыўджанага.
Ён не адкіне просьбаў сіраты і ўдавы,
якая вылівае скаргу сваю.
Хто служыць Богу, будзе прыняты ласкава,
і яго малітва ўзыдзе да аблокаў.
Малітва пакорнага пранікае праз аблокі
і не супакоіцца, пакуль не наблізіцца да Бога,
і не адступіць, пакуль Найвышэйшы не пачуе яе
і не ўчыніць суд як справядлівы суддзя.
Гэта слова Божае.
РЭСПАНСАРЫЙНЫ ПСАЛЬМ
Пс 34 (33), 2–3. 17–18. 19 і 23 (Р.: 7а)
Рэфрэн: Няшчасны паклікаў, і Пан яго выслухаў.
2. Благаслаўляць буду Пана ва ўсе часы, *
хвала Яго заўсёды на маіх вуснах.
6. Панам будзе ганарыцца душа мая, *
няхай чуюць гэта пакорныя і няхай весяляцца.
Рэфрэн:
17. Аблічча Пана супраць тых, хто чыніць зло, *
каб памяць пра іх сцерці з зямлі.
18. Яны клічуць, і Пан чуе, *
і ад усіх бедаў іх выбаўляе.
Рэфрэн:
19. Блізкі Пан да тых, чыё сэрца змучана, *
і зламаных духам Ён збаўляе.
23. Пан выбаўляе душы слугаў сваіх, *
і кожны, хто на Яго спадзяецца, не будзе пакараны.
Рэфрэн:
ДРУГОЕ ЧЫТАННЕ
2 Цім 4, 6–9. 16–18.
А цяпер рыхтуецца мне вянок справядлівасці
Чытанне Другога паслання святога апостала Паўла да Цімафея.
Умілаваны:
Я ўжо праліваюся, як ахвяра, і настаў час майго адыходу. У добрай барацьбе я змагаўся, бег скончыў, веру захаваў. Нарэшце рыхтуецца мне вянок справядлівасці, які дасць мне Пан, справядлівы Суддзя, у дзень той. І не толькі мне, але ўсім, хто палюбіў Яго аб’яўленне. Пастарайся прыйсці да мяне неўзабаве.
Пры першай маёй абароне нікога не было са мною, але ўсе мяне пакінулі. Няхай не будзе палічана ім гэта. А Пан з’явіўся мне і ўмацаваў мяне, каб праз мяне здзейснілася прапаведаванне, і каб пачулі ўсе язычнікі, і каб пазбег я ільвінай пашчы. Уратуе мяне Пан ад кожнай ліхой справы і захавае мяне для свайго Нябеснага Валадарста. Яму слава на вякі вякоў. Амэн.
Гэта слова Божае.
СПЕЎ ПЕРАД ЕВАНГЕЛЛЕМ
2 Кар 5, 19
Акламацыя: Аллелюя, аллелюя, аллелюя.
Бог у Хрысце яднаў з сабою свет,
даючы нам слова паяднання.
Акламацыя: Аллелюя, аллелюя, аллелюя.
ЕВАНГЕЛЛЕ
Лк 18, 9–14
Мытнік пайшоў у дом свой апраўданы, а не фарысей
+ Чытанне святога Евангелля паводле Лукі.
У той час:
Езус расказаў такую прыпавесць некаторым упэўненым у сваёй праведнасці, якія пагарджалі іншымі: Два чалавекі зайшлі ў святыню памаліцца; адзін фарысей, а другі мытнік. Фарысей, стаўшы, маліўся сам сабе так: Божа, дзякую Табе, што я не такі, як іншыя людзі, рабаўнікі, несправядлівыя, распуснікі або як гэты мытнік. Пашчуся два разы на тыдзень, даю дзесяціну з усяго, што набываю.
А мытнік, стоячы воддаль, не адважваўся нават падняць вачэй да неба, але, б’ючы сябе ў грудзі, казаў: Божа, будзь міласцівы да мяне, грэшніка. Кажу вам, што менавіта гэты пайшоў у дом свой апраўданы, а не той, бо кожны, хто ўзвышае самога сябе, прыніжаны будзе, а хто прыніжае сябе, узвысіцца.
Гэта слова Пана.
